dostlar,

Kedi kediye benzemez

10:52:00 aylin 0 Comments

Dün gece tuhaf bir rüya gördüm. Oğluşum minnoş'un 3 tane yavrusu olmuştu. Sabah uyanınca anlattım ablama bu rüyamı ve gülerek "minnoş erkek, nasıl yavrusu olsun?" dedi. haklıydı.



Akşam ablam eve dönerken beni aradı ve misafir getiriyorum dedi. Bir de ne göreyim, yavru kedi bulmuş gelmiş. Şu anda kucağımda ufacık bir yavru kedi ile yazıyorum size. O kadar uysal, o kadar tatlı ki. Çok tipsiz ama kendisini sevdirmeyi gerçekten biliyor. Durduk yere ablam eve kedi getirmedi tabii ki. Dershanesinin teras katında otururken çok sesli bir kedi miyavlaması duymuşlar. Bu kadar nede ağlıyor bu kedicik diye aşağı inmiş arkadaşlarıyla.bir de görsün? Arabadan gelen bir miysvlama sesi. Arabadan nasıl gelsin? altında yok üstünde yok kedi medi. Bildiğin motorundan geliyor ses. Neyse ki arabanın sahibi dershane hocalarından biriymiş de korkmadan motora sıkışmış kediyi çıkarmışlar. ama o da ufacıkmış, beklemişler hiç bir yerde anne yok. Ablam da aldı geldi eve belki sahip buluruz diye. veterinere gitti kontrol ettirdi, sonra evde bi güzel zeytinyağlı sabun ile yıkadık. Bizim minnoş ise hayatında kendisinden başka kedi mi gördü. Korktu ürktü ufacık kediden. küçük kedi hemen alıştı başladı mırıldanmaya da, minnoşumuz depresyona girdi, ne mama görüyor gözü ne de en sevdiği ipi.





daha 1 sene oldu minnoşumuzu sahipleneli, ama dün gibi hatırlıyorum yavruluğunu, çok ürkek, her sesten korkan , insanlardan korkan, miyavlayamayan minnacık bir bebek kediciğiydi. Bu kedicik öyle mi ? Yıkadıktan sonra biraz ürktü, sonra başladı mırrlamaya. hemen oyunlar oynadı hemen sınraştı tatlı tatlı. Minnoşum hiç hoşlanmadı tabi bu durumdan, biz de başladık sahip aramaya.

Ama sahip bulasıya kadar minnoşum neler neler yaşadı. Ufak beyaz tüylü bir şey evde dolaşıyor. Gidiyor minnoşumun oyuncak faresiyle oynuyor. Gidiyor minnoşumun tırmıklama tahtasını tırmıklıyor. Gidiyor minnoşumun yattığı yere yatıyor olmaz ki. Hatta bir ara minnoşuma verdiğim salamı minnoşun önünden kaptı kaçtı. Ah ah bunu yapmasaydı belki kediciğim onu biraz daha severdi, ama bence bu salam olayı her şeyi bitirdi.

Küçücük kedideki bu deli cesarete de hayran kaldım. Hiç tanımadığı bir yerde tanımadığı bir kedi ve iki insan var, ama sanki evin kedisi oymuş da, minnoş başka kediymiş gibi davranıyor. Sürekli minnoşu görmezden geliyor ve minnoş da o kadar şaşkın ki onunla oynayıp oynayamayacağını bile bilemedi.

Bunları yazarken yarısını iki saat önce yazmıştım yarısını şimdi yazıyorum, az önce ablam kediyi yeni sahibine verdi ( Evet hemncicik bir sahip bulduk :) ). Minnoşum uyuyordu o sırada, uyandı ve keyifsiz keyifsiz evde dolaşmaya başladı sonra kedinin evde olmadığını fark edince bi canlandı. Hemen sırnaşmaya mırlamaya başladı. Bi ara sanki kucağımda bir kedi varmış gibi davrandım, hemen koştu baktı kedi medi yok mutlulukla mırlamaya devam etti .

neyse burdan bi sonuca bağlayayım. Kediler birbirine benzemiyor hepsinin ayrı karakteri var işte.  Bazısı o küçük beyaz kedicik gibi rahat oluyor hemen her ortama alışıyor, bazısı da minnoşum gibi hem çekingen oluyor hem de haklı olarak sahibini kıskanıyor. Ama gerçektn şu ufak kediyi gördükten sonra ve minnoşun yavruluğu ile kıyaslayınca iyi ki minnoşumuza sahiplennmişiz dedim. Minicik yavru kediden bile korkuyor, sokakta çok zor hayatta kalırdı gibi geliyor bana.

Neyse bakalım benden bu kadar :)