Resimden zaten bariz birşekilde nereyi gezdiğim anlaşılıyor değil mi ? Yinede anlayamayanlar için baştan söyleyeyim. Bu yazıda pamukkaleye nasıl gidilir, pamukkalede ne yapılır, hierapolis nedir, hierapolis hakkında kısa bir tarihceden, yani kısacası pamukkale gezintimizden bahsedeceğim.

İsyan etmiyorum, ben isyan etmem ki , bilmem isyan etmeyi. Tek bildiğim üç gündür sol tarafımda yattığım, sol kalçamın kırık, sağ bacağımın çıkık olması ve çok canımın yanıyor olması. Sadece yatmak nasıl bir duygu bilir misiniz? Üç gündür sadece yatıyorum, ayağa kalkmak istesem de kalkamıyorum çünkü bacağım tutmuyor canım yanıyor, tuvaletimi yapmak gibi basit bir ihtiyacımı karşılamak o kadar yoruyor ve canımı yakıyor ki. Acı çekmeden tuvalete çıkabildiğinize, ayakta durabildiğinize ve yemek yemek için başkalarına muhtaç olmadığınıza şükretmelisiniz bence. Ama etmiyorsunuz değil mi? Çünkü her zaman gözünüz başka şeylerde, asla kıymetini bilemiyoruz sahip olduklarımızın değil mi? Yürümeyi özledim, kimseye muhtaç olmadan ayağa kalkmayı özledim.

Peki bu hale nasıl mı geldim? Yaz sıcağından bütün gün uyuyorum , o kadar yoruyor ki sıcaklar beni, en güzeli uyumak geliyor bana, haliyle geceleri uyku tutmuyor beni. Evdekiler ne kadar evden çıkmamamı istese de canım sıkılıyor geceleri, dolaşmaya çıkıyorum ben de, bazen arkadaşlarımla, bazen ise gecenin karanlığında dünyayı tek başıma keşfediyorum işte. O gece yanımda birisi var mıydı hatırlamıyorum, ama yollar tenhaydı, araba yoktu hiç, tenha olmasa araba olsa o kadar uzaklara gitmem ben korkarım çünkü arabalardan. İlk defa bu kadar uzaklara gittim, çok eğlendiğim de yalan değil. Ama artık eve dönmek istedim , içim sıkıldı bilmiyorum, saat de iki buçuk civarıydı zaten evdekiler merak etmiştir beni bir görüneyim en azından sonra tekrar çıkarım diye düşündüm. Zaten alışkınlar benim öyle görünüp tekrar gezmeye çıkmama. Yolun karşı tarafına geçiyordum ama birdenbire arkamdan beni bir şey vurdu, fırladım yanağımı kaldırım taşına çarptım. Tek hissettiğim feci bir acı. Bakamadım bile bana neyin çarptığını, zaten vurdu geçti bakmadı bile arkasına...

Saat gece iki buçuk, ben yol kenarındayım, sağ dişlerim kırıldı, o önemli değil de, bacaklarım tutmuyor ayağa kalkamıyorum. Kimse yok, tek başımayım. Saatler geçiyor ama kimse gelmiyor yardımıma, hala ayağa kalkamıyorum yol kenarında yatıyorum sabah oldu yanımdan arabalar geçiyor beni çiğneyecek diye korkuyorum ayağa kalkmaya çalışıyorum kalkamıyorum, yoldan gelen geçenler beni görüyor ama kimse yardım etmiyorum ben acı içinde kıvranmaya devam ediyorum.

Gözümü açtığımda oraya nasıl geldim bilmiyorum ama yol kenarında değilim en azından artık, kaldırımdaki bir ağacın altındayım. Birisi bana yardım mı etti yoksa kendim sürüklenerek mi oraya geldim bilmiyorum ama saatler geçti neredeyse akşam oldu, geceden beri yatıyorum kimse yardım etmiyor bana. Son gücümle ayağa kalkmaya çalışıyorum kalkamıyorum, bir ses duyuyorum “Ne oldu sana kim yaptı bunu?” diye ağlamaklı telaşlı bir ses, başımı bir kaldırdım evden biri. Cevap verdim ona beni lütfen götür burada bütün gün sıcakta acıktım susadım canım yanıyor, yanımdan geçip gidiyorlar korkuyorum dedim, beni anlayıp anlamadığını bilmiyorum ama hemen kucağına aldı ağlayarak. Bilmiyordu ki canımı yaktığını direndim canım yanıyor dedim anlamadı , dikkatli olmaya çalışıyor ama bir an önce de eve götürmek istiyor beni, baktım evin yolundayız artık direnmedim eve geleyim de canım yansın varsın.

Evde hemen yatırdılar beni, annem beni Aylin'in kucağında görünce hemen koştu Aylin'in arkasından.Sonra Merve geldi , ağladı Merve ne olmuş sana diye. Aylin beni gördüğünden beri ağlıyordu zaten. Bu kadar mı kötü görünüyordum bilmiyorum, ben de onlarla beraber ağladım canım yanıyor diye inledim defalarca . Annem ağzıma zorla su dökmeye çalışıyor ama dilim damağım o kadar kurudu ki artık yutkunamıyordum. Parmağıyla ağzımı damağımı biraz ıslattıktan sonra içmeye başladım. Şükrettim sonunda su vardı , yazın en sıcak gününde bütün gün asfaltın sıcağında yatmak beni çok yormuştu. Ama sonunda evdeydim ya, artık beni koruyacaklarını benim için ellerinden geleni yapacaklarını biliyordum.

Ertesi gün şehir merkezine götürdüler beni hastahaneye. Röntgen çekildi, canım yandı iğne vuruldum belki iç kanamam vardır diye. Ama Aylin ve annem yanımda olduğundan güvendim ve ses çıkarmadım. Röntgen sonuçları pek iç acıcı değildi. Sol kalçam kırık, sağ bacağım çıkıktı. Bu kırık zamanla iyileşirmiş de, çıkık için cerrahi müdahale lazım. Onu da anca Aydın, Afyon gibi cerrahilerde yapabiliyorlarmış. Bir de 1.500 Lira ameliyat ücreti istiyorlarmış. Ama ben kediyim, benim param yok ki? Benim verebileceğim tek şey biraz mutluluk, bazen sakar hareketlerimle güldürürüm, bazen gelir sırnaşır mayışırım, hayatınıza neşe katarım beni severseniz ben de sizi severim, kıymetinizi bilirim, verebileceğim tek şey bu. Benim can’ım hem bu kadar pahalı hem de bu kadar ucuz muymuş yani siz insanlar için?

Şu an kritik 72 saati geçtim, eğer iç kanamam durmamış olsaydı size bu yaşadıklarımı anlatıyor olamazdım. Bu arada bana çarpanlar da 16-17 yaşında meyhaneden çıkan yeni yetişen kendini erkekten sayan çoluk çocukmuş. Aylin’in kuzeninin arkadaşları geçen gün anlatmış da kediye çarptıklarını, oradan biliyoruz yani.

Siz beni konuşamıyor diye canım yanmıyor sanmayın. Bakın benim hayatım mahvoldu, ameliyat parası ödeyemeyeceğim için hayatımın sonuna kadar çıkık bir ayakla yaşamak zorunda kalacağım, ne zaman ayağa kalkmak istesem canım yanacak, çok titiz bir hayvan olduğumdan yattığım yere tuvaletimi yapamıyorum, ayağa her kalkmaya çalıştığımda geri düşünüyorum sahiplerim benim halimi gördükçe onların da içi gidiyor. Allah'tan sahiplerim var, evde bakılan bir kediyim de önüme geliyor yemeklerim, et suyu ile yoğurt ile ve vitaminler ile besleniyorum. Peki ya her gün araba çarpan ve acı çeke çeke ölen kardeşlerime ne olacak? Lütfen dikkatli kullanın arabalarınızı, çoluk çocuğa vermeyin, sarhoş araba kullanmayın, sesimizi çıkaramıyoruz dava açamıyoruz diye bize çarpıp geçmeyin. Benim canım yanıyor, sahiplerimin canı yanıyor. Anlatamıyorum ki derdimi de! Birazcık vicdanınız varsa, bir kediye bir köpeğe çarptığınızda alın veterinere götürün. Üç beş lira cebinizden çıkacak diye korkmayın, hatta eğer çarpma anında fotoğraf çeker tutanak tutarsanız bizim veteriner masrafımızı arabanızın sigortası bile karşılıyor! Lütfen, canım çok yanıyor, derdimi paylaşamıyorum, sahiplerim çaresiz. Dikkatli sürün, çevrenizdekileri bilinçlendirin, bana çok dua edin sahiplerim bir çaresini bulsunlar, Siz de sağlığınıza şükredin!

Tüm kadınlar aynı olmadığı gibi, plaj çantaları da aynı değildir. Hepimiz farklı farklı olduğumuuza göre hepimizin farklı ilgileri var, peki bu durumda plaja götürdüklerimiz de farklı olmaz mı ?

İşte temel ihtiyaçları her zaman yanında olan, ne fazladan eşyası ne de eksik eşyası olan kadındır. Çantasına her şeyi sığdırır, ama aslında çok da eşyası yoktur.Genelde yanında bir adet kitabı, güneş kremi, gözlüğü, havlusu, ve plajda üstüne giymelik rahat bir elbisesi vardır. En ekstrem durumda bir şapkaya sahiptir, ama dediğim gibi, ekstrem durumlarda.

İşte bu kadın yerinde duramaz, eevet tabii ki o da güneş kremini sürer sabah çıkarken ama 4 saate bir yenilemez çünkü zaten her anını dolu dolu yaşadığından aklına tekrar güneş kremi sürmek bile gelmez değil mi? Onun çantasında yüzme paleti, su gözlüğü hatta keşfettiklerini arkadaşları ile paylaşmak onlara göstermek için fotoğraf kamerası vardır. Her yerde harika selfie'ler çekindiğinden bu kadının instagram hesabını takip etmeniz onun keşfettiklerini sizin de keşfetmenizi sağlayacaktır. 

Pamuk prenses bembeyaz ten ile meşhurdu, ama eminim ki o asla güneş kremsiz dışarıya çıkmazdı, çünkü pamuk prenses gibi beyaz insanlara güneş’in daha büyük bir gıcıklığı var. Bilemiyorum neden, sanırım sevmiyor ya da hoşuna gidiyor beyazlara işkence etmek (ah annecim, bir esmer olarak ancak onun sayesinde anlıyorum sizin derdinizi) . İşte bir pamuk prenses kadar hassas olan bu beyaz insanların çantalarında milyonlarca farklı özelliğe sahip güneş kremi bulunur, büyük büyük şapkalar, omuzları kolları örten elbiseler, güneş sonrası yanık losyonları ve bepanthen. Ne bepanthen mi dedin diye sormayın, bilmeyenlere duyurulur bepanthen de güneş yanıklarına iyi geliyor. Bu beyaz kadınlar ,esmerler kadar özgürce güneşe çıkamadıklarından yanlarında okuyacak bir sürü şey vardır. Onlar için en iyisi yazın 4 – 5 ten sonra dışarıya çıkmaktır.



5.       Anadolu kadını plaj çantası

Peki sizin plaj çantanız nasıl ?

Evet biliyorum çoğunuz çoktan akın etti deniz kenarına , sahillere çoktan mis gibi bronzlaştınız denizin, havuzların tadını çıkardınız değil mi? Yinede benim gibi henüz gitmeyenler için bir kaç önerim var . Sonunda haftaya ben de gidiyorum ve ne yapmalı diye düşünürken aklıma yine bir kaç şey geldi.

Her sene mutlaka bir şey unutuluyor (dil fırçası, güneş kremi, mayo bikini!). Bazen aceleye geliyor tatil hazırlığı ve  en önemli ihtiyaçlarımızı unutuyoruz. Unutmamak için en iyi yöntem önceden bir liste hazırlamak. Unutmayalım unutturmayalım.

Gençler, deniz kum güneş falan çok güzel de, o kadar kurutuyoruz ki cildimizi, eğer cildiniz kuruysa başlayın bir hafta öncesinden bacaklarınıza kollarınıza sürekli nemlendirici bir şeyler sürün, saçınıza nemlendirici maskeler yapın ki bir anda nemsizlikten tatil sonrasında saçlarımızı kesmek cildimizi de iyileştirmeye çalışmakla uğraşmayalım. Tatil öncesi haftasında nemlendirmeye önem verdiğimiz gibi tatil sırasında da nemendirmeye devam ediyoruz cildimizi. En azından yatmadan önce genel bakımımızı yapalım, öyle tatildeyim diye salmakla olmaz.

Şu tatile gitmeden bir hafta önce son defa yapın sonra bir hafta boyunca ve tatil boyunca peeling yapmayın. “Ama denizde cildimiz soyuluyor” demeyin sakın bana, bol bol nemlendirici krem bol bol güneş kremi cildimizi kurutmayacağından soymayacak da şekerler. Şimdi peeling yapıp cildimizi soyarsak cildimiz hassaslaşır ve güneş asla affetmez.Hele bir de yanlışlıkla güneş kremini falan unutursanız gelecekte lekelenmiş bir cilt sizi bekler.

Yine bir genelleme yapacağım ama çevremdeki çoğu kişide bunu görüyorum. Sadece sabah çıkmadan güneş kremi sürmeyin. Bu uygulamayı tekrarlamanız lazım çünkü sadece 3 – 4 saat etkisi oluyor, siz 3 – 4 saat’e bir güneş kreminizi yenilemezseniz 4 saat sonra güneş yine cildimize zarar vermeye başlayacak.

Bunun üzerine çok yazmama gerek yok,  saat 11-16 güneşe çıkmayın çıkanlara engel olun. Akşam güneş batarken güneşlenmek yüzmek çok daha sağlıklı. Yüzmek için de erken saatleri tercih edin , deniz tertemizken oh.

Ne bunlar? Cımbız, epilasyon aleti ya da ağda bezi, eğer güneş yanığı olursanız rahatlatıcı jel, güneşli saatlerde dışarı çıkmanız gerekirse uzun kollu rahat bir kıyafet, güneş gözlüğü vs aklınıza gelecek her şey işte.

Biten büyük kutusu olan bir şampuanınız varsa o kutuyu üstünden kesin ve plajdayken değerli eşyalarınızı ufak tefek bozuk paralarınızı hatta telefonlarınız sığıyorsa telefonlarınızı bile içine koyabilirsiniz. Ne olur ne olmaz güvenli olmada yarar var, eğer birisi çantanızı karıştırırsa şampuan kutusuna bakmak hemen aklına gelmez herhalde

Buzdolabını boşaltmayı, camları kapıları kilitleyip kapatmayı, acil durumlar için güvenilir birisine anahtar bırakmayı, evde değerli eşya varsa kaldırmayı unutmayın.

9. (Yazar tarafından tatil sırasında eklenen bir madde, ÖNEMLİ)Ey sevgili okurlar, başımıza gelen talihsiz olaya bakın. Kuşadasında denize kanalizasyon sızıntısı olmuş, sahil boyunca şerit çekmişler denize girmek yasak! Bence tatile gitmeden önce olası sızıntıları, sıkıntıları araştırın göz önüne alın :) Biz gelmeden bir dün önce olmuş şimdi ise otelin minicik havuzunda kendimize denizde yüzüyor imajı veriyoruz :) 


Kafanız rahat tatiliniz güzel olsun 

Sevgilerle, Aylin