ordanburdan,
Evleniyoruz!
Havaların ısınmasının en büyük etkisi bir anda düğünlerin çoğalması. Bu eskiden hiç dikkat etmediğim bir olayken, şimdi açıyorum sosyal ağlarından herhangi birini hemen gözüme etkinlik sokuyorlar , mesela “ x ve y evlenyior!” etkinliğine davet ediliyorum. Vay be “ x “ de mi evleniyor, "iyi de o daha üniversiteden mezun olmadı"? Diye kendi kendime sorarken bi bakıyorum “ z “ de geçen yıl mezun olmuştu dün evlenmiş şimdi balayında. Sonra bir de ne göreyim “w” nun çoktan çocuğu olmuş ikinciye hamileymiş! “Ulan...” diyorum kendi kendime. Eğer bir gün benimle yüz yüze sohbet etme fırsatı bulursanız nasıl bir ses tonuyla dediğimi duyarsınız. Ama sadece “ulan” diyebiliyorum işte Tamamlamıyorum cümlemi, Çünkü ne ile tamamlayabileceğimi bilemiyorum. Ne güzel evleniyor millet falan ama olan da bana oluyor hani. Memlekete dönmeye 1 ay kaldı, sonra başlayacak annem beni tanımadığım garip gurup insanların düğünlerine götürmeye. “Anne saçmalama.” Desem de annem o “ benim iki kızım varken düğüne tek başına mı gideceğim?” bakışıyla bakacak bana, ben de karşı koyamayacağım o anne telepatik çekim gücüne ve gideceğim hiç bir zaman klimaları çalışmayan düğün salonlarından birine, oturacağım kibar kibarcık telefonumla oyun oynayacağım kameraman oturan misafirleri çekerken telefonu bırakıp kameranın farkında değilmiş ve düğünden çok zevk alıyormuş gibi gelin ve damada bakacağım.
Ben böyle oturup etrafa bakınırken telefonumla vakit geçirirken ve yaşlı teyzeler bana bir şey anlatırken anlıyormuş gibi yapıp aslında anlamıyorken, nasıl yaptığını bilmediğim ama her düğünde bulunan bi kadın olan Şenay abla bir anda yanıma ışınlanır, ama nasıl yapıyor, gözümü kapatıp açıyorum bir de bakıyorum şenay karşımda, ve beni zorla oyuna kaldırır, (ama gerçekten zorla !) ben de hayır diyemeyen o garip insanlardan olduğumdan kendimi şenay ve kankalarıyla pistte bulurum. Sonra şenay poposunu kıvırtıp ellerini sallayıp bana “ayhayhayha kız sen kıvırtamıyon mu?” der. Bende “hıı sevmiyom ben.” Derim. Sonra üzerinden zaman geçer ve şenay bu sefer anneme dönerek “ ay bu kız hiç kıvırtamıyor ahahahah.” Der ve kahkaha atar. Ve ben sevimsiz bir surat ifadesiyle ona bakarım, o da “ay kız şaka yapıyom ahahaha.” Der. Ama bu tatlı şakayı her düğünde en az 4 kere yapıyor sanırım. Alıcaksın o postijlerinden tutup duvardan duvara vuracaksın. Düğünlerden soğuttu kadın beni, bir gün kendi düğünüm olursa yanıma gelip “ay kız oynayamıyon mu ahahaha.” Diyecek diye endişeleniyorum.
Yinede şenay gibi zorluklar dışında çok zorluk çekmiyorum çok şükür. Ablam sayesinde kimse beni dürtüp “ sıra sana geliyor” espirileri yapmıyor. Bir de onu çekemezdim yani, gerçi ablam var diye oğlu olan teyzeler beni yok sayıyor. Ablamın mezun benimse hala okuduğumu duyunca hemen popolarını bana dönüp ablama “ benim de oğlum var polis hihihi.” Diyorlar. Ama bu da artık benim sorunum değil
0 yorum: